ابیاتی از حافظ
بسم الله النّور
با سلام
امشب ،حافظ می خواندم یادم آمد چند ماهی است که به این وبلاگ، سری نزده ام و بیشتر در " لحظه های آبی" بودم. حالا که آمدم ، می بینم دو سالی هست که زیر باران نرفته ام ، زیر باران بیت های زیبا و دل انگیز شاعران بزرگ میهنم ؛ به راستی که "این قافلــه ی عمر عجب می گذرد "
و حالا ابیاتی از حافظ:
بجز ابروی تو محراب دل حافظ نیست
طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد
***
سر درس عشق دارد دل دردمند حافظ
که نه خاطر تماشا نــــه هوای باغ دارد
***
حافظ اندر درد او می سوز و بی درمان بسوز
زان که درمانی نــدارد درد بی درمان دوست
***
دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ !
که رستگاری جاوید در کم آزاری است
***
سلامت همه آفاق ، در سلامت توست
به هیچ عارضه ، شخص تو دردمند مباد
***
اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرت از جانم فراموش
***
نگرفت در تو گریــــــــه حافظ بــــــه هیچ رو
حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست
***
بحریست بحر عشق که هیچش کناره نیست
آن جا جز آن که جـــــان بسپارند چاره نیست