سفارش تبلیغ
صبا ویژن

بهار با شاعران

http://www.rozanehonline.com/rozanehgroup/azar91/earthly-edges/16.jpg

 

 

به نو بهاران بستای ابر گریان را

که از گریستن اوست این زمین ، خندان       رودکی


بهار آمد ازگلستان گل چنیم

ز روی زمین شاخ سنبل چنیم                   فردوسی


افسوس که نامه جوانی طی شد

و آن تازه بهار زندگانی دی شد

آن مرغ طرب که نام او بود شباب

افسوس ندانم که کی آمد کی شد            خیام



عزیزان موسم جوش بهاره

چمن پر سبزه صحرا لاله زاره

دمی فرصت غنیمت دان درین فصل

که دنیای دنی بی اعتباره                        بابا طاهر


چو لطفش را بیفشارد هزاران نوبهار آرد

چه نقصان گر ز غیرت او زند برهم بهاری را     مولوی


روز بهارست خیز تا به تماشا رویم

تکیه بر ایام نیست تا دگر آید بهار                سعدی



آن همه ناز و تنعم که خزان می‌فرمود

عاقبت در قدم باد بهار آخر شد                    حافظ


نفی خود می‌کنم اثبات برون می‌آید

تا به‌کی رنگ توان باخت بهار است‌اینجا            بیدل


خامه ی دهر بر شکوفه نوشت:

هر بهاری ز پی خزانی داشت                       پروین اعتصامی


خاطر بی آرزو از رنج یار آسوده است

خار خشک از منت ابر بهار آسوده است           رهی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ابیاتی از شادروان رهی معیری

من جلوه شباب ندیدم به عمر خویش

از دیگران حدیث جوانی شنیده ام

                 ***

موی سپید را ، فلکم رایگان نداد

این رشته را به نقد جوانی خریده ام

                 ***

ای سرو پای بسته ! به آزادگی مناز

آزاده من،که از همه عالم بریده ام

                 ***

ترک خود پرستی کن ، عاشقی و مستی کن

تا زدام غم ، خود را ، چون رهی ، رها بینی

                 ***

منم ابر و تویی گلبن ، که می خندی چو می گریم

تویی مهر و منم اختر ، که می میرم چو می آیی

                 ***

مه روشن ، میان اختران پنهان نمی ماند

میان شاخه های گل ، مشو پنهان که پیدایی

                 ***

جای آسایش چه می جویی رهی در ملک عشق !

موج را آسودگی در بحر بی پایاب نیست

                 ***

از چو من آزاده ای الفت بریدن ، سهل نیست

می رود باچشم گریان، سیل از ویرانه ام

                 ***

طی نگشته روزگار کودکی ، پیری رسید

از کتاب عمر ما ، فصل شباب افتاده است

                  ***

قصه ی امواج دریا را زدریا دیده پرس

هر دلی آگه ز طوفان دل من نیست ، نیست